Magnetisch onderzoek is een relatief eenvoudige testmethode die kan worden toegepast op staalsoorten. Wordt ook wel MPI genoemd, Magnetic Particle Inspection. Het doel van magnetisch onderzoek is afwijkingen, zogenoemde haarscheuren, in materialen aan en onder het oppervlak vinden en beoordelen.
Magnetisch onderzoek vereist het magnetiseren van het te onderzoeken stuk, het aanbrengen van het inspectiemedium of de deeltjes en het interpreteren van de patronen gevormd door de deeltjes wanneer ze worden aangetrokken door het magnetische lekveld dat wordt gevormd door onderbrekingen in het onderdeel. Het testen van magnetische deeltjes wordt uitgevoerd met behulp van zichtbare of fluorescerende hulpmiddelen. Deze deeltjes kunnen nat zijn (gesuspendeerd in een vloeistof) of in de vorm van een droog poeder. Zichtbare natte deeltjes zijn meestal zwart en kunnen worden gebruikt met witte contrastverf om de zichtbaarheid te verbeteren. Zichtbare droge deeltjes zijn beschikbaar in rood, zwart, geel en grijs. Fluorescerende magnetische deeltjes testen zijn gevoeliger dan de zichtbare methode. Het is alleen beschikbaar als een natte methode. Contrastverf wordt normaal niet gebruikt. Het vereist het gebruik van een UV-A-lamp en een verduisterd gebied voor het opsporen van afwijkingen. Er zijn verschillende mogelijkheden om het magneetveld te creëren: Yoke / jukmethode, prod / clamp-methode (direct) en magneetbank (bankmethode), coil (indirect). Het testen van magnetische deeltjes zal een vermogensbron vereisen om het magnetische veld te creëren en de UV-A-lamp die nodig is om de fluoriserende middelen te laten oplichten.